Inleiding
De relatie tussen de lever en de rechter schouder is ten onrechte minder bekend binnen de medische wereld, des te meer in de osteopathie. Vanuit een neurologisch perspectief, zoals beschreven door Professor Ben Van Cranenburgh in zijn werk over segmentale relaties, zijn er belangrijke verbanden tussen de inwendige organen en het bewegingsapparaat die van cruciaal belang kunnen zijn in diagnostiek en therapie. Deze verbanden worden verklaard door viscero-somatische reflexen, waarbij een orgaanprobleem somatische (dus spier- en skelet-) pijn en beperking veroorzaakt. In deze blogpost verkennen we de wetenschappelijke inzichten in de neurologie die deze relatie ondersteunen en hoe osteopathisch onderzoek en behandeling, met name viscerale interventies, kunnen worden ingezet om deze klachten te moduleren.
Neurologische Grondslagen: Segmentale Relaties en Viscero-somatische Reflexen
De segmentale relaties en viscero-somatische reflexen zijn essentieel om te begrijpen hoe een probleem in de lever pijn in de rechter schouder kan veroorzaken. Iedereen kent bvb. de relatie tussen hartproblemen en linker schouder-en hoofdpijn. Organen en spieren die door dezelfde segmenten van het ruggenmerg worden geïnnerveerd, zullen elkaar beïnvloeden via reflexmatige paden. De lever, die wordt geïnnerveerd door afferente zenuwen vanuit de ruggenmergsegmenten Th6-Th9, zal bij metabole belasting via deze segmenten viscerale signalen naar het ruggenmerg sturen. Deze signalen kunnen vervolgens worden "doorgegeven" naar somatische structuren die door dezelfde segmenten worden geïnnerveerd, zoals de spieren en pezen rond deze wervels en spieren en pezen rond de rechter schouder. Een metabole oorzaak van een parietale of musculoskeletale klacht! Op dat moment is schouderonderzoek met beeldvorming vrijwel altijd negatief!
Dit fenomeen, bekend als een viscero-somatische reflex, kan resulteren in chronische pijn en spanning in de schouder, zelfs zonder dat er een direct musculoskeletaal probleem in de schouder zelf aanwezig is. Het lichaam interpreteert de viscerale pijn als somatische pijn, wat vaak leidt tot diagnostische verwarring. En tijdverlies. Een bezoek aan de osteopaat zou dus idealiter in eerste instantie én in eerste lijn moeten gebeuren om verdere schade of toenemende disuse te voorkomen. De Osteopathie verdient volgens Prof.Neur.Van Cranenburgh deze eerstelijnsrol omwille van hun holistische bagage in neurologie en omdat het manuele, niet-invasieve en medicatievrije interventies omvat! Zo kan je met 99% van je klachten bij de osteopaat terecht.
De Rol van de Lever in Schouderpijn
De lever is een groot, zwaar orgaan dat veel spijsverteringsfuncties en talrijke andere functies vervult. Bloedwaarden zoals ASAT, ALAT, GGT en AF weerspiegelen verwerkings-en afvoerfuncties en kunnen indicatieve variabelen zijn om je gezondheid en vooral omkeerbaarheid van functionele problematiek te bekijken.
Wanneer de lever niet goed functioneert (functieklachten) of wanneer er sprake is van een pathologie zoals hepatitis, levercirrose of galblaasproblemen (structurele klachten) kan dit leiden tot een verhoogde druk en spanning binnen het orgaan en omliggende structuren. Deze verhoogde spanning of rechtsom zwelling zal onvoelbare neurologische paden zoals de viscero-somatische reflexen activeren, wat onderandere resulteert in een zichtbare fenomeen op de rug (STAR genaamd) en ook toenemende pijnklachten in de rechter schouder. In feite zal de schouderbeperking met verstugging de steeds zwaarder wordende lever steun bieden. Bij efficiënte osteopathische interventies op en rond de lever zullen alle fenomenen, op de rug, op de schouder en in de bloedwaarden verandering kunnen aantonen.
Specifiek kan de rechter schouder ook betrokken raken door de prikkeling van het diafragma, dat een belangrijke rol speelt in de scheiding van de thoracale en abdominale holtes. De nervus phrenicus, die het diafragma aanstuurt, kan dan somatische pijn naar de schouder laten uitstralen wanneer het diafragma geïrriteerd raakt door problemen in de lever of galblaas. Dit heet niet somatische dysfunctie, maar wel gerefereerde klachten. Ze volgen immers een ander neurologisch pad.
Osteopathische Interventies: Viscerale als Unieke Manuele Troef
In de osteopathie wordt het lichaam beschouwd als een geïntegreerd geheel, waarbij verstoringen in één systeem , bijvoorbeeld enkele organen, het hele lichaam kunnen beïnvloeden. Osteopaten maken gebruik van viscerale interventies met de handen om de mobiliteit en motiliteit van organen te herstellen, wat vervolgens een positief effect kan hebben op gerelateerde somatische structuren zoals de schouder.
Viscerale manipulatie richt zich op het losmaken van restricties in de voorkeursbeweging van de organen en hun ophangsystemen. Die wordt al vroeg tijdens de embryologische ontwikkeling bepaald als het orgaan zijn definitieve peritonisatie bereikt heeftt. Bij lever-gerelateerde schouderpijn kan de osteopaat bijvoorbeeld specifieke technieken toepassen rond de lever en omliggende weefsels om de functie te verbeteren en zo signalen te verminderen. Dit kan leiden tot een afname van de viscerale prikkels die de viscero-somatische reflexen activeren, waardoor de schouderpijn verdwijnt.
Daarnaast kan het aanpakken van de spanning in het diafragma via technieken gericht op de nervus phrenicus de thoracale wervelkolom vrijmaken en zo ook bijdragen aan het verminderen van de schouderpijn. De grondlegger van de osteopathie , A.T.Still, MD, DO, schrijft hierover “ span nooit je kar voor de os”. Door de mobiliteit van het diafragma te herstellen, kan de spanning op de lever en de galblaas verminderen, wat op zijn beurt de schouderpijn kan verlichten.
Comclusie? Atleet of niet, je Sport steeds mét alle Organen…
De relatie tussen de lever en de rechter schouder kan vanuit een neurologisch perspectief worden verklaard door het concept van viscero-somatische reflexen, Dit is één voorbeeld. Zo heeft elk orgaan een relatie met een bepaald deel van het bewegingsapparaat. Het bewegingsapparaat past zich eerst aan aan het orgaan, niet omgekeerd. en zo ontstaan ook in de sport klachten die maar al te vaak en foutief vanuit belasting wordt verklaard. Sporten aan 100% lukt dus eigenlijk zelden, tenzij je osteopathie gebruikt om onzichtbare orgaanfenomenen zichtbaar in kaart te brengen en te verbeteren. Hierbij spelen segmentale relaties in het ruggenmerg een cruciale rol. Wanneer de leverpathologieën via deze reflexen pijn uitstralen naar de rechter schouder, kan osteopathie een waardevolle rol spelen in het moduleren van deze klachten. Viscerale technieken die gericht zijn op het herstellen van de mobiliteit en motiliteit van de lever, evenals het verminderen van spanning in het diafragma, kunnen effectief zijn in het verminderen van pijn en het verbeteren van de algehele gezondheid van de patiënt. Het begrijpen van deze neurologische inzichten en van je osteopaat een vaste schakel in je gezondheid maken, sporter of niet, zal leiden tot meer gerichte en effectieve behandelingen voor alle gerelateerde orgaan en bewegingspijn.
Comments